به نقل از «همشهری آنلاین»

زباله سوزهای مدرن چطور کار می کنند؟ | تجربیات کشورهای مدرن در زمینه مقابله با پسماندهای به درد نخور

تاریخ انتشار: ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۸۶۵۹۹

همشهری آنلاین- محمد سرابی: سوزاندن زباله‌ها یکی از روش‌های نابود کردن پسماندهای شهری است تا وقتی که خودش عامل آلودگی شهر نباشد. در کلانشهرهای جهان نیز بخشی از بحث‌های مربوط به استفاده از زباله‌سوزها به حوزه اقتصاد ارتباط پیدا می‌کند. اینکه هزینه تفکیک فیزیکی زباله‌ها چقدر و در مقابل خرید و راه‌اندازی یک زباله‌سوز چقدر هزینه دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از طرف دیگر محل‌های دفن زباله در کلانشهرها جای خالی زیادی ندارند. پیدا کردن محل جدید که مشکل محیط زیستی نداشته باشد و تمام شرایط بهداشتی در آن رعایت شود هم چندان ساده نیست زیرا معیارهای محیط زیستی باید رعایت شوند.

هلند

نیروگاه زباله سوز هلند که با نام AEB شناخته می‌شود حدود ۳۰ سال قبل به عنوان زباله‌سوز محلی ساخته شد. شهرداری‌های آمستردام و ۱۹ شهر دیگر این نیروگاه را به صورت مشترک ایجاد کردند. این نیروگاه بارها به روزرسانی شد که چهارمین‌ آن در سال ۲۰۰۷ بود اما از آن زمان تا کنون توسعه پیدا نکرده است زیرا حالا زباله‌های شهرهایی که شریک ساخت آن هستند برای کار نیروگاه کافی نیست. حالا این نیروگاه تبدیل به یک کارخانه شده است که زباله‌های شهری را از دیگر کشورهای نزدیک مخصوصا انگلیس وارد می‌کند. سامانه زباله‌سوز AEB بالاترین بازدهی را در بین سامانه‌های مشابه دارد. بخش زیادی از زباله‌های پلاستیکی تولید شده در هلند هم بازیافت و تبدیل به انواع مختلف محصولات پلاستیکی می‌شود.

بنگلادش

شهرداری داکا تصمیم گرفته است بخشی از مشکل کمبود برق این شهر را با ایجاد کارخانه زباله‌سوز رفع کند. زمینی که قبلا محل دفن زباله‌ها بود برای این کار انتخاب شده است و دولت بنگلادش هم از این پروژه حمایت می‌کند. شرکت‌های چینی ساخت تاسیسات زباله‌سوز را برعهده دارند و شروع کار زباله‌سوز با ۳ هزار تن پسماند روزانه خواهد بود. عتیق اسلام، شهردار داکا گفته است که به سازندگان چینی درباره تامین زباله تعهد داده است باید پسماند تعیین شده به محل زباله‌سوز حمل شود. دولت هم برق تولید شده را می‌خرد زیرا قیمت آن ارزانتر از برق تولید شده با گازوییل است.

بیشتر بخوانید: خبر مهم مدیرعامل مدیریت پسماند شهرداری در مورد زباله سوز | امضاء پیش قرارداد زباله‌سوز ۶ هزار تنی در ماه جاری

زباله‌سوز گرانقیمت

ظرفیت مرکز دفن زباله‌های تریل‌رود در شهر اوتاوا به انتهای خود نزدیک می‌شود. در این شهر زباله‌های خشک بازیافت و زباله‌های تر دفن می‌شوند تا به تدریج تجزیه شوند و به طبیعت برگردند اما حالا دیگر جای کافی برای دفن وجود ندارد و ۸ سال دیگر مرکز دفن زباله کاملا پر می‌شود. به گزارش سایت سی‌بی‌اس، در شورای شهر اوتاوا گزینه‌های دیگری برای حل مشکل پسماندها هم ارائه شده است که مهمترین آن خرید یک زباله‌سوز گرانقیمت است. هزینه زباله‌سوز زیاد است و بعدا هم احتیاج به تعمیر و نگهداری دارد اما هزینه‌های تفکیک و جمع آوری هم دائما زیاد می‌شود. راه‌اندازی زباله سوز به این معنی نیست که تمام زباله‌های شهر سوزانده می‌شود بلکه باز هم بخش قابل بازیافت و بخشی از زباله مرطوب که باید دفن شود باقی می‌ماند اما حجم آن‌ها خیلی کم خواهد شد. ۷۰ درصد از حجم زباله کاسته می‌شود و حرارت به دست آمده نیز برای تامین انرژی مورد استفاده قرار خواهد گرفت. البته با برخی روش‌های خاص می‌شود از مرکز دفن تریل‌رود تا ۱۴ سال دیگر هم استفاده کرد به این شرط که ساکنان اوتاوا زباله تولیدی خود را کاهش دهند. اگر زباله سوز بزرگ به کار گرفته شود می‌شود از تریل‌رود تا ۳۰ سال آینده هم استفاده کرد.

در ایالت اونتاریو که اوتاوا هم در آن قرار دارد، یک مرکز تولید انرژی در دورهام‌یورک فعال است که سالانه ۱۴۰ هزار تن زباله را می‌سوزاند و نیروگاه تولید برق آن هر سال انرژی مورد نیاز برای ۱۰ هزار خانه را تولید می‌کند. اگر زباله‌های اونتاریو به دورهام‌یورک فرستاده شود باید ظرفیت آن را افزایش داد اما اگر روزی میزان زباله ورودی کاهش پیدا کند، دیگر فعالیت زباله‌سوز اقتصادی نخواهد بود. طرحی پیشنهاد شده است که شهر اوتاوا و چند منطقه دیگر که تشکیل یک شهرستان را می‌دهند، همگی یک زباله‌سوز داشته باشند. از طرف دیگر بعضی از گروه‌های حامی محیط زیست اعلام کرده‌اند که دود و گاز زباله‌سوز برای طبیعت زیان‌بار است اما شهرداری اوتاوا گفته است که زباله‌های در حرارت ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد می‌سوزند و مواد سمی موجود در آن‌ها تجزیه می‌شوند. روی دیوار مرکز تولید انرژی دورهام‌یورک یک نمایشگر الکترونیکی نصب شده است که میزان آلاینده‌ها و مواد سمی در هوای هر روز را نشان می‌دهد. استانداردهای محیط زیستی کانادا تا جایی است که گاز خارج شده از مخازن مرکزدفن زباله هم باید سنجش شود تا مشخص گردد فرآیند تجزیه زباله به درستی انجام می‌شود و زیان چندانی برای محیط زیست و گرمایش زمین ندارد.

دلیل طولانی بودن روند بررسی طرح زباله سوز این است که هزینه جمع‌آوری و دفع پسماند مستقیما از خانواده‌های ساکن اوتاوا گرفته می‌شود و شورای شهر می‌خواهد نظر ساکان اوتاوا و هزینه‌هایی که باید بپردازند را دقیقا بررسی کند. بررسی مشکل پسماند شهری در اوتاوا حدود یک دهه سابقه دارد. این شهر سالانه بیش از ۳۰۰ تن زباله تولید می‌کند و گروهی از کارشناسان نگران هستند که ساخت زباله‌سوز انگیزه اهالی شهر برای کاهش تولید زباله را کاهش دهد.

بیشتر بخوانید: سرانجام زباله سوزی در تهران | خرید دستگاه های سوزاندن پسماندها چه شد؟

تعهد به شفافیت

در سال‌های ۱۹۹۰ نگرانی‌های زیست محیطی زیادی درباره استفاده از زباله‌سوز در اروپا وجود داشت اما فناوری‌های مدرن باعث شدند که ترس از آلودگی این زباله‌سوزها کاهش پیدا کند. به گزارش پایگاه اینترنتی اینوستیگیت یورپ، بخش بزرگی از ۳۰ میلیون تن زباله پلاستیکی که هر ساله در اروپا تولید می‌شود به زباله‌سوزها راه پیدا می‌کند. اگرچه میزان تولید انرژی از زباله‌سوزها چندان زیاد نیست و فقط ۲.۵ درصد انرژی قاره از آن‌ها به دست میاید اما گاهی اوقات ممکن است به عنوان یک منبع انرژی مورد توجه قرار گیرند. در زمستان گذشته کشور آلمان که نیاز به تامین گاز از روسیه داشت و به دلیل جنگ اکراین با محدودیت منبع گاز روبه‌رو شده بود شروع به استفاده از برق زباله‌سوزها در بخش‌های حساس کرد. اکنون استفاده از زباله سوز در شهرهای شرق اروپا مانند کشورهای لهستان و جمهوری چک بیشتر شده است زیرا شهرداری‌ها سوزاندن زباله را جایگزین دفن کردن آن می‌دانند. زباله سوز شمال شهر لندن امسال دچار کمبود زباله شد. البته مقدار زباله‌ها فقط ۵ درصد کم شده است. زباله‌سوز ادمونتون در سال‌های قبل ۵۵۷ هزار تن پسماند دریافت کرده است اما اگر وزن آن‌ها از ۴۹۰ هزار تن کمتر شود دیگر ادامه کار زباله‌سوز به صرفه نخواهد بود. اکنون با افزایش احتمالی جمعیت شمال لندن، مشکلی درباره تعطیلی زباله‌سوز وجود ندارد اما سیاست کلی شهرداری لندن کاهش تولید زباله است حتی اگر لازم باشد از جای دیگری زباله کافی برای ادامه کار زباله‌سوز وارد شود. گروهی از حامیان محیط زیست به همین دلیل تاکید می‌کنند که باید تولید زباله پلاستیکی را از اساس کاهش داد و نگران ادامه کار زباله‌سوزها نبود. زباله‌سوز ادمونتون در سال ۱۹۷۱ ساخته شده است. قرار است در سال ۲۰۲۶ تاسیسات آن به شکل کامل بازسازی شود.

دستورالعمل‌های سراسری زباله‌سوزها در سال ۲۰۱۹ برای آخرین بار بازنگری شد و با توجه به سیاست‌های محیط زیستی اتحادیه اروپا بازنگری مجدد آن‌ها شرایط را سخت‌گیرانه‌تر خواهد کرد. اکنون شهرهای آلمان با استفاده از فیلترهای قدرتمند که مواد سرطان‌زا را جذب می‌کنند در حال تصفیه دود ناشی از سوزاندن زباله‌ها هستند. بر اساس مقررات، نه تنها آلودگی هوا مانند گازهای دیوکسین در اطراف زباله‌سوزها دائما اندازه‌گیری می‌شود بلکه ازموجودات زنده محیط مانند گیاهان یا محصولات کشاورزی مانند شیر و تخم مرغ نمونه برداری می‌شود و در صورت افزایش یک آلاینده از حد مشخص، اخطار عمومی منتشر می‌شود. از خاکستر به دست آمده در کوره‌ها هم برای زیرسازی جاده‌ها استفاده می‌شود. حتی در این مورد هم جریان آب باران که از روی جاده عبور می‌کند سنجش و میزان آلودگی محلول در آن ارزیابی و ثبت می‌شود. صنعت زباله‌سوزی در اروپا نوعی تعهد به شفافیت دارد و داده‌های آن منتشر می‌شوند.

بیشتر بخوانید: زباله‌سوز جدید تهران اندازه دو نیروگاه بزرگ کشور برق تولید می کند

زباله سوز ۶ هزار تنی

شهرداری تهران در این دوره از فعالیت خود موضوع ایجاد زباله‌سوزها را پیگیری می‌کند. در همین زمینه مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری تهران از امضای پیش قرارداد زباله‌سوز ۶ هزار تنی در اردیبهشت ماه خبر داد و گفت: تاکنون در کشور نمونه مشابهی از نظر فنی و یا ظرفیت موجود نبود و زباله سوز مورد بحث اولین پروژه با مقیاس بزرگ در سطح کشور است. به گفته رضا محمدی، مجموع پسماند تولیدی شهر تهران و شهرهای اطراف مثل باقرشهر و حسن‌آباد بعد از فرایند پردازش روزانه (تفکیک پسماند خشک) حدود ۶ هزار تن است که با به‌کارگیری زباله‌سوز، موضوع شیرابه و دفن زباله در مجتمع پردازش آرادکوه به پایان خواهد رسید.

کد خبر 846867 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها پسماند کلانشهر زباله تفکیک زباله محیط زیست جهان ترجمه شهر مدیریت شهری

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: پسماند کلانشهر زباله تفکیک زباله محیط زیست جهان ترجمه شهر مدیریت شهری کار زباله سوز زباله سوز زباله سوزها محیط زیستی دفن زباله محیط زیست ۶ هزار تن زباله ها یک زباله

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۸۶۵۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عزم جهانی برای پایان دادن به استفاده از زغال‌سنگ

کشورهای گروه ۷ شامل ایالات‌متحده، بریتانیا، ایتالیا، فرانسه، ژاپن، آلمان و کانادا توافقی را برای پایان دادن به استفاده از زغال‌سنگ برای تولید برق تا سال ۲۰۳۵ امضا کردند.

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، زغال‌سنگ به‌عنوان منبع تولید برق در اقتصادهای گروه هفت (G7) حدود ۱۵ درصد از ترکیب انرژی آن‌ها را تشکیل می‌دهد و هرچند به‌طور قابل‌توجهی کمتر از میزانی است که ۲۰ یا ۳۰ سال پیش برای تولید برق کشورهای این گروه شامل ایالات‌متحده، بریتانیا، ایتالیا، فرانسه، ژاپن، آلمان و کانادا استفاده می‌شد، طبق استانداردهای جهانی هنوز هم مقدار زیادی است و باید حذف شود. با این حال حداقل برای بعضی از اعضای این گروه مانند آلمان و ژاپن که به ترتیب ۲۵ و ۲۹ درصد برق مورد نیاز خود را از زغال‌سنگ تأمین می‌کنند، حذف این سوخت فسیلی از ترکیب انرژی سخت‌تر از حد انتظار است.

چوب‌خط حذف زغال‌سنگ در گروه هفت

ضرورت حذف زغال‌سنگ توسط آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده در مورد انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از تولید برق تأیید شده است، بنابراین تمام نیروگاه‌های جدید با سوخت زغال‌سنگ و گاز باید سیستم‌های جذب کربن را نصب کنند یا تا سال ۲۰۳۹ تعطیل شوند. مهلت اجرای این توافق در G7 تا ۲۰۳۵ است.

جدیدترین تعهد کشورهای عضو این گروه نشان می‌دهد که آن‌ها مصمم به پایان دادن به انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از سوزاندن زغال‌سنگ هستند. با این وجود باید توجه داشت که پایان دادن به تولید و استفاده از زغال سنگ در هفت اقتصاد از بزرگترین اقتصادهای جهان، تنها این سوخت فسیلی را برای سایر اقتصادهای بزرگ مانند چین و هند ارزان‌تر می‌کند. سایر کشورهای فقیرتر در آسیا نیز استفاده از زغال‌سنگ را افزایش خواهند داد.

محدودیت انرژی‌های تجدیدپذیر در برابر تجدیدناپذیر

هیچ راه واقع‌بینانه‌ای وجود ندارد که در آن باد، خورشید و نیروگاه‌های هسته‌ای جدید قادر به جایگزینی کامل ظرفیت از دست رفته زغال‌سنگ باشند. در همین حال ساخت یک نیروگاه هسته‌ای جدید سال‌ها طول می‌کشد، زیرا راکتورهای کوچک مدولار به‌تازگی قدرت خود را از دست داده و راکتورهای بزرگ قدیمی به‌عنوان تنها نوع آزمایش‌شده هسته‌ای باقی مانده‌اند.

به این ترتیب تقاضای گاز برای برآورده کردن جهش تقاضا از سوی G7 افزایش خواهد داشت و آنچه در سال ۲۰۲۲ برای اروپا و آسیا اتفاق افتاد، در مقیاس بزرگ‌تر و احتمالاً طولانی‌تر برای غرب تکرار می‌شود.

از سوی دیگر تقاضا برای انرژی در حال افزایش است و با افزایش سریع استقرار هوش مصنوعی، این امر تشدید پیدا می‌کند. محاسبات هوش مصنوعی انرژی بسیار بیشتری نسبت به محاسبات غیر آن مصرف می‌کند و باعث افزایش تقاضا برای برق می‌شود که باد و خورشید توان پاسخگویی به آن را ندارد.

با این حال هوش مصنوعی، مراکز داده و تولید نیمه هادی‌ها برای صنعت پررونق فناوری اطلاعات تنها عواملی نیستند که تقاضا برای برق را افزایش می‌دهند و صنعتی‌سازی که زندگی میلیون‌ها نفر را بسیار بهتر کرده است نیز ناگزیر با افزایش تقاضای انرژی به‌ویژه برق همراه است.

در واقع جهان می‌تواند به افزودن انرژی‌های تجدیدپذیر ادامه دهد، اما این اقدام هرگز کافی نخواهد بود. بنابراین، مشخص نیست که آیا G7 می‌تواند زغال‌سنگ را به‌طور کامل کنار بگذارد یا خیر و گفت‌وگوها سر این مسأله است که اثر خالص خروج زغال سنگ G7 در صورت تحقق ممکن است در واقع به انتشار جهانی بیافزاید. این حقیقت تلاش‌های بیشتری را برای بررسی جوانب امر می‌طلبد.

کد خبر 750671